Grotteke aan de Onze-Lieve-Vrouw-ten-Poelkerk

"Gente dame du gothique Brabançon …", zo betitelde Paul Dewalhens, voormalig stadsarchivaris van Tienen en Franstalig dichter, in 1966 deze kerk die door velen als de wieg van de Brabantse hooggotiek wordt beschouwd.

De kerk dankt haar naam trouwens aan de legende waarin de Heilige Maagd en de gedempte poel een hoofdrol spelen. Diederik, afkomstig uit Kampen, gaf les in Parijs. Af en toe keerde hij terug naar zijn geboortestreek. Rond Pasen 1173 sloeg het noodlot toe: tijdens één van zijn terugreizen werd hij in Tienen vermoord door de waard van de herberg waar hij overnachtte. Zijn lijk werd in de poel gegooid om alle sporen van de misdaad uit te wissen.

Boven de poel verschenen echter wondere lichten. Een vrome vrouw die deze waarnam voorspelde dat er op deze plek een kerk zou gebouwd worden ter ere van Maria. Bij de droogleggingswerken van de poel werd het lijk van Diederik terug gevonden tussen drie bronnen met helder water waaraan geneeskracht werd toegeschreven.

Oorspronkelijk was deze kerk dan ook niet meer dan een bedevaartkapel. Pas in 1802 werd ze een volwaardige parochiekerk.

Neem zeker een kijkje aan de noordzijde van de kerk en ontdek het ‘grotteke’ dat in 1858 gebouwd werd na de verschijningen van Onze-Lieve-Vrouw in Lourdes. Dit grotje is nog steeds een bijzondere bedevaartsplaats voor vele Tienenaars.